Για 93 ολόκληρα λεπτά η Εθνική μας ομάδα έδειχνε τελείως μπλοκαρισμένη επιθετικά από τους ερασιτέχνες της Μάλτας στο γήπεδο «Τα' Κάλι» της Βαλέτα. Έχοντας ξοδέψει ένα ημίχρονο παίζοντας κάτι σαν μπάλα και αγχωμένοι σε όλη την επανάληψη, οι Έλληνες διεθνείς ετοιμάζονταν να πετάξουν δυο υπερπολύτιμους βαθμούς, όταν ο Γιάννης Φετφατζίδης κέρδισε ένα φάουλ από πλάγια και αριστερά.
Ο Γιώργος Καραγκούνης πήγε να εκτελέσει αυτό το ουσιαστικά κοντινό κόρνερ και έστειλε τη μπάλα στην καρδιά της άμυνα των γηπεδούχων. Τα κορμιά πολλά. Οι Μαλτέζοι κατάφεραν να διώξουν, όχι όμως και να απομακρύνουν. Η μπάλα έφτασε στον Κώστα Μήτρογλου και εκείνος αμέσως επιχείρησε το σουτ. Αδύναμο και σκαστό δεν φαινόταν να έχει ιδιαίτερες προοπτικές. Σαν από μηχανής θεός, όμως, ο Βασίλης Τοροσίδης ήταν στην κατάλληλη θέση, την κατάλληλη στιγμή. Με το κεφάλι νίκησε τον τερματοφύλακα της Μάλτας, Χάμπερ, και χάρισε το τρίποντο στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.
Ένα τρίποντο χρυσάφι, όπως εξελίσσεται η κατάσταση στον όμιλο της Εθνικής για τα προκριματικά του Euro 2012, τον 6ο, αφού νωρίτερα οι κύριοι ανταγωνιστές μας για την πρωτιά, οι Κροάτες, είχαν γνωρίσει την ήττα με 1-0 στο Τιμπλίσι από τη Γεωργία. Με του τρεις βαθμούς το ελληνικό συγκρότημα έφτασε τους 11 και πέρασε στην κορυφή του γκρουπ, έναν πόντο μπροστά από την Κροατία και δυο από την τρίτη πλέον Γεωργία.
Λύτρωση, λοιπόν, στο φινάλε για τον Φερνάντο Σάντος και τους ποδοσφαιριστές του, που όμως από το παιχνίδι με τη Μάλτα θα πρέπει να κρατάνε αποκλειστικά και μόνο τη νίκη. Γιατί όλο το υπόλοιπο ματς θα πρέπει να αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγήν για κάθε επαγγελματία ποδοσφαιριστή, για το πως μπορεί μια ομάδα αποτελούμενη από ερασιτέχνες μπορεί να του κάνει τη ζημιά, χωρίς καν να προσπαθήσει.
Η διαφορά των δυο ομάδων ήταν τεράστια, αλλά η εμφάνιση των Μαλτέζων δεν ήταν από αυτές που ο μικρός τα δίνει όλα και στο τέλος ανταμείβεται. Αντιθέτως, η Εθνική μας ήταν εκείνη που δεν πάλεψε καθόλου και έφτασε στο τέλος να κυνηγάει το γκολ.
Νωχελική, αργή, χωρίς εμπνεύσεις και διάθεση η ελληνική ομάδα έμοιαζε με ένα γκρουπ επαγγελματιών στα τελευταία τους. Ακόμα και οι νεώτεροι έδειχναν εκνευριστικά αδιάφοροι. Η δικαιολογία είναι πως κόντρα σε τέτοιους αντιπάλους, μια ομάδα δεν έχει τίποτα να κερδίσει, παρά μόνο να χάσει. Και έτσι, όμως, λίγη περισσότερη διάθεση όφειλαν να παρουσιάσουν.
Όταν, βέβαια, τα χρονικά περιθώρια άρχισαν να στενεύουν απελπιστικά, το άγχος έκανε την εμφάνισή του και η ορθολογικές τακτικές πήγαν περίπατο. Στο τέλος βρεθήκαμε και με παίκτη λιγότερο, λόγω μια απευθείας κόκκινης κάρτας που αντίκρισε ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος στο 84' για φάουλ που έκανε στην προσπάθειά του να σταματήσει αντεπίθεση των αντιπάλων μας.
Ευτυχώς, τα λίγα λεπτά που απέμεναν και η διαφορά στην ποιότητα μπόρεσαν να κρύψουν εύκολα το αριθμητικό μειονέκτημα. Και γενικά η νίκη κρύβει την άσχημη εμφάνιση, η οποία ας ελπίσουμε να αποτελέσει μια κακή παρένθεση για την Εθνική.
Ο Γιώργος Καραγκούνης πήγε να εκτελέσει αυτό το ουσιαστικά κοντινό κόρνερ και έστειλε τη μπάλα στην καρδιά της άμυνα των γηπεδούχων. Τα κορμιά πολλά. Οι Μαλτέζοι κατάφεραν να διώξουν, όχι όμως και να απομακρύνουν. Η μπάλα έφτασε στον Κώστα Μήτρογλου και εκείνος αμέσως επιχείρησε το σουτ. Αδύναμο και σκαστό δεν φαινόταν να έχει ιδιαίτερες προοπτικές. Σαν από μηχανής θεός, όμως, ο Βασίλης Τοροσίδης ήταν στην κατάλληλη θέση, την κατάλληλη στιγμή. Με το κεφάλι νίκησε τον τερματοφύλακα της Μάλτας, Χάμπερ, και χάρισε το τρίποντο στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.
Ένα τρίποντο χρυσάφι, όπως εξελίσσεται η κατάσταση στον όμιλο της Εθνικής για τα προκριματικά του Euro 2012, τον 6ο, αφού νωρίτερα οι κύριοι ανταγωνιστές μας για την πρωτιά, οι Κροάτες, είχαν γνωρίσει την ήττα με 1-0 στο Τιμπλίσι από τη Γεωργία. Με του τρεις βαθμούς το ελληνικό συγκρότημα έφτασε τους 11 και πέρασε στην κορυφή του γκρουπ, έναν πόντο μπροστά από την Κροατία και δυο από την τρίτη πλέον Γεωργία.
Λύτρωση, λοιπόν, στο φινάλε για τον Φερνάντο Σάντος και τους ποδοσφαιριστές του, που όμως από το παιχνίδι με τη Μάλτα θα πρέπει να κρατάνε αποκλειστικά και μόνο τη νίκη. Γιατί όλο το υπόλοιπο ματς θα πρέπει να αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγήν για κάθε επαγγελματία ποδοσφαιριστή, για το πως μπορεί μια ομάδα αποτελούμενη από ερασιτέχνες μπορεί να του κάνει τη ζημιά, χωρίς καν να προσπαθήσει.
Η διαφορά των δυο ομάδων ήταν τεράστια, αλλά η εμφάνιση των Μαλτέζων δεν ήταν από αυτές που ο μικρός τα δίνει όλα και στο τέλος ανταμείβεται. Αντιθέτως, η Εθνική μας ήταν εκείνη που δεν πάλεψε καθόλου και έφτασε στο τέλος να κυνηγάει το γκολ.
Νωχελική, αργή, χωρίς εμπνεύσεις και διάθεση η ελληνική ομάδα έμοιαζε με ένα γκρουπ επαγγελματιών στα τελευταία τους. Ακόμα και οι νεώτεροι έδειχναν εκνευριστικά αδιάφοροι. Η δικαιολογία είναι πως κόντρα σε τέτοιους αντιπάλους, μια ομάδα δεν έχει τίποτα να κερδίσει, παρά μόνο να χάσει. Και έτσι, όμως, λίγη περισσότερη διάθεση όφειλαν να παρουσιάσουν.
Όταν, βέβαια, τα χρονικά περιθώρια άρχισαν να στενεύουν απελπιστικά, το άγχος έκανε την εμφάνισή του και η ορθολογικές τακτικές πήγαν περίπατο. Στο τέλος βρεθήκαμε και με παίκτη λιγότερο, λόγω μια απευθείας κόκκινης κάρτας που αντίκρισε ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος στο 84' για φάουλ που έκανε στην προσπάθειά του να σταματήσει αντεπίθεση των αντιπάλων μας.
Ευτυχώς, τα λίγα λεπτά που απέμεναν και η διαφορά στην ποιότητα μπόρεσαν να κρύψουν εύκολα το αριθμητικό μειονέκτημα. Και γενικά η νίκη κρύβει την άσχημη εμφάνιση, η οποία ας ελπίσουμε να αποτελέσει μια κακή παρένθεση για την Εθνική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ελεύθερα την άποψή σας!
stavrosalatas@gmail.com