Τρίτη 23 Αυγούστου 2011

Διεθνείς πετοσφαιριστές: «Δεν αντέχουμε άλλο»

Με ανακοίνωση που εξέδωσαν κατά της ΕΟΠΕ οι Έλληνες διεθνείς αρνούνται να ταξιδέψουν στην Σερβία προκείμενου να δώσουν φιλικά με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα ενώ απευθύνουν έκκληση στην Ομοσπονδία για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το άθλημα στην χώρα μας.

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

 «Εμείς οι διεθνείς έλληνες πετοσφαιριστές ,που οι προπονητές μας και η Ομοσπονδία μας έκαναν για ακόμα μια χρονιά την ύψιστη τιμή να φορέσουμε τη φανέλα με το εθνόσημο και να συμμετάσχουμε στις αγωνιστικές υποχρεώσεις της Εθνικής Ομάδας, μετά από ώριμη σκέψη που μας βασανίζει στην πραγματικότητα εδώ και δυο χρόνια (τους παλαιότερους) καταλήξαμε σε μια εξαιρετικά δύσκολη για όλους απόφαση. Αποφασίσαμε ομόφωνα να ανακαλέσουμε τη συμμετοχή μας στα...

εκτός έδρας φιλικά παιχνίδια με την Σερβία ως ελάχιστη έμπρακτη πλέον διαμαρτυρία στον εμπαιγμό από την Ελληνική Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης , ο οποίος όχι μόνο συνεχίζεται , αλλά συνεχώς κλιμακώνεται και αποτελεί μια συνεχώς παρούσα τροχοπέδη σε οποιαδήποτε προσπάθειά μας να προετοιμαστούμε απερίσπαστοι για να ξαναφέρουμε την εθνική ομάδα εκεί που βρισκόταν, εκεί που τις αξίζει.

Να την βγάλουμε από το τέλμα στο οποίο την έριξαν με διοικητικές αποφάσεις όσοι μονίμως την τελευταία διετία λειτουργούν σα να έχουν αποκλειστικό γνώμονα την εξαθλίωσή μας. Δεν πρόκειται ποτέ να θέσουμε στον παραμικρό κίνδυνο την Εθνική ομάδα ως προς τις επίσημες υποχρεώσεις της, δεν πρόκειται ποτέ να πουλήσουμε έτσι εύκολα ούτε την τιμή της χώρας και του αθλήματός μας ούτε την δουλειά μας. Παρ' όλα αυτά αισθανόμαστε ότι εξαντλήσαμε κάθε διαπραγματευτικό δρόμο και απευθυνόμαστε σε ώτα μη ακουόντων και μονίμως υποσχόμενων.

Ξεκινήσαμε την προετοιμασία μας στην Παιανία τον Μάιο ερχόμενοι με άπειρα χρέη και άδειες τσέπες από τις ομάδες μας, ανίκανοι οι περισσότεροι να συντηρήσουμε τους εαυτούς μας και τις οικογένειές μας. Παρ' όλα αυτά συνεπείς πάντα , ήμασταν παρόντες.

Συναντήσαμε εγκαταστάσεις χωρίς κλιματισμό, με ελλιπή σίτιση, έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής (μια μπάλα υπήρχε όλη κι όλη την πρώτη μέρα), άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Κάναμε υπομονή , ώσπου όλα αυτά να πάρουν μια απλώς ανεκτή μορφή και αρχίσαμε τις προπονήσεις με συνθήκες που ουδέποτε κοινοποιήσαμε, αν και τελικώς ίσως θα έπρεπε να το έχουμε κάνει. Τρώγαμε σε ταβέρνες και στα ρεπό μας δεν είχαμε 3 ευρώ να πιούμε έναν καφέ, δεν μπορούσαμε καν να πληρώνουμε τα διόδια για να φύγουμε 2 ώρες από την Παιανία και να δούμε τους δικούς μας ανθρώπους.

Χορτάσαμε υποσχέσεις, φιλικά χτυπήματα στην πλάτη και δήθεν κατανόηση. Συμφωνήσαμε ότι το ελληνικό βόλεϊ , αλλά και εμείς οι ίδιοι μπορούμε να βγούμε από τον βούρκο ,στον οποίο άλλοι μας βάλανε, μόνο με όχημα μια δυνατή εθνική ομάδα. Αποφασίσαμε να κάνουμε φέτος ότι κάναμε πέρυσι. Να επιβαρύνουμε συνειδητά και από άποψη τον προσωπικό οικογενειακό μας προϋπολογισμό , που ήδη ήταν σε άθλια κατάσταση από τα κατορθώματα και τα χρέη των έτερων διοικούντων το ελληνικό βόλεϊ.

Πληρώναμε καθημερινώς βενζίνες και διόδια για τις μετακινήσεις μας από και προς την Παιανία. Πληρώναμε από την τσέπη μας τους εξειδικευμένους επιστήμονες που θα αποκαθιστούσαν τους τραυματισμούς μας και θα εξασφάλιζαν ότι χρειαζόταν το σώμα ενός επαγγελματία αθλητή. Πληρώναμε από την τσέπη μας υλικοτεχνική υποδομή για την αποκατάσταση τραυματισμών μας , αλλά ακόμα και για την προπόνησή μας. Στα ταξίδια πληρώναμε πάντα από την τσέπη μας το απαραίτητο φαγητό ή τον καφέ μας σε αεροδρόμια, εθνικές οδούς και σε οποιοδήποτε μέρος ήταν εκτός ξενοδοχείου, αλλά πάντοτε στο πλαίσιο της αποστολής του εθνικού συγκροτήματος, του καθρέφτη του αθλήματός μας. Ζηλεύαμε στα ταξίδια στο εξωτερικό τις συνθήκες δουλειάς, τις εγκαταστάσεις , τα γήπεδα , την φροντίδα των υπευθύνων. Δεν είναι όλα χρήματα κύριοι. Είναι και φροντίδα, είναι και μεράκι , είναι και ενδιαφέρον. Όλα όσα δεν είχαμε την τελευταία διετία.

Ακούσαμε στην Ξάνθη υποσχέσεις ότι ,αφού δήθεν λύθηκε το μέγα πρόβλημα των Ολυμπιακών Ακινήτων, θα παίρναμε τα χρωστούμενα από διετίας οδοιπορικά, ακόμα και το στοιχειωμένο πριμ για την παρουσία μας στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Τουρκίας. Το Ευρωπαϊκό Λιγκ τελείωσε και το ταμείο μας εξακολουθούσε να είναι δραματικά μείον.

Στη συνέχεια αντί για οδοιπορικά λάβαμε την οδηγία να μεταβούμε στην Πορταριά ( όπου συνεχίζεται η προετοιμασία για το προ-ολυμπιακό τουρνουά) χρησιμοποιώντας τα ιδιωτικά μας αυτοκίνητα, ασφαλώς χωρίς κάποιος να μας εξασφαλίζει είτε εκ των προτέρων είτε εκ των υστέρων τα έξοδα μετακίνησης. Τα πληρώσαμε ΚΑΙ αυτά. Μας παρακάλεσαν μάλιστα να χωριστούμε σε ομάδες , ώστε οι μικρότεροι και ασθενέστεροι οικονομικά να μην επιβαρυνθούν περισσότερο. Το κάναμε ΚΑΙ αυτό. Φτάσαμε στην Πορταριά και συναντήσαμε πάλι συνθήκες που σίγουρα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ιδανικές. Ταξιδέψαμε στην Τουρκία για φιλικά παιχνίδια πέφτοντας για ακόμα μια φορά σε κατάθλιψη αντικρίζοντας τις συνθήκες υπό τις οποίες προετοιμάζονται οι γείτονες και συγκρίνοντας τα πάντα με τα δικά μας χάλια.

Το ταμείο μας είναι σαν το δικό σας (αν υποθέσουμε τουλάχιστον ότι είναι) εντελώς άδειο. Δεν μπορούμε να μας χρηματοδοτήσουμε πλέον, λυπούμαστε!

Μας δώσατε νέες υποσχέσεις για καταβολή του αστείου ποσού των 150 ευρώ. Ακόμα και αυτό θα ήταν κάτι , αλλά δεν το είδαμε ακόμα. Αντιθέτως μάθαμε ότι ζητάτε ξαφνικά από εμάς χρήματα , για να παίξουμε στο εξωτερικό , παρά τις διαβεβαιώσεις του προέδρου στις συνεχείς οχλήσεις μας ότι το τράνσφερ θα ήταν δωρεάν σε ένδειξη καλής θέλησης απέναντι στους αθλητές που θα διαφημίσουν το ελληνικό βόλεϊ και με συνέπεια και μεράκι υπηρετούν την εθνική ομάδα κάτω από απαράδεκτες συνθήκες για οποιονδήποτε επαγγελματία. Πρέπει ,λοιπόν, και αυτό να το πληρώσουμε από την τσέπη μας , διότι μεταφέραμε στις ομάδες μας τη δική σας διαβεβαίωση ότι θα ήταν δωρεάν. Μας εμπαίξατε και σε αυτό.

Ουδέποτε μέχρι σήμερα Έλληνας πετοσφαιριστής έχει πληρώσει transfer για να αγωνιστεί στο εξωτερικό. Και εν πάση περιπτώσει ζητάτε χρήματα εναρμονιζόμενοι με τα ευρωπαϊκά δεδομένα , όπως τα καθορίζει η CEV. Μπράβο σας. Γιατί μας δώσατε ψεύτικες διαβεβαιώσεις για μηδενικό κόστος; Γιατί καθυστερήσατε τόσο πολύ να μας απαντήσετε , ενώ σας ζητάμε να κινηθούν οι διαδικασίες από τα τέλη Μαΐου; Γιατί μας αφήσατε να υπογράψουμε συμβόλαια στο εξωτερικό χωρίς να εμπεριέχεται το κόστος του transfer; Που θα βρούμε τώρα εμείς δυο και τριάμισι χιλιάδες ευρώ; Είτε γιατί διαπιστώσατε πηγή κέρδους, είτε για να μας απειλήσετε. Όχι πάντως γιατί μας αγαπάτε ή γιατί είστε συνεπείς σε όσα μας λέτε. Ακόμα και σε αυτό είστε ασυνεπείς και μας φέρνετε σε αδιέξοδο.

Δεν ζητάμε πολυτέλειες. Ζητάμε την επιβίωσή μας. Ούτε αυτή δεν μπορείτε να μας εξασφαλίσετε.

Και δεν είναι όλα μόνο θέμα χρημάτων. Είναι θέμα φροντίδας, ενδιαφέροντος και λύσεων σε βασικά ζητήματα. Τραυματιστήκαμε και αδιαφορήσατε, ζητήσαμε αποκατάσταση και μας απειλήσατε. Δεν μπορέσατε καν να εξασφαλίσετε μια άδεια από τον στρατό σε συναθλητή μας , όπως γίνεται σε όλα τα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα της χώρας, όπως έγινε άπειρες φορές στο παρελθόν με όλους μας. Άδεια όχι για να «λουφάρει», αλλά για να υπηρετήσει την Εθνική ομάδα. Αυτό λέγεται αδιαφορία.

Γενικώς αδιαφορείτε και μοιράζετε μόνο υποσχέσεις. Αυτό μας ενοχλεί, γι' αυτό το λόγο πλέον έχουμε υποχρέωση να αντιδράσουμε. Τα λάθη, οι παραλείψεις, η έλλειψη οργάνωσης όταν αφορούν στον καθρέφτη του αθλήματος , στην Eθνική Oμάδα , είναι εγκληματικά. Σηματοδοτούν το θάνατο του αθλήματος. Εάν αδιαφορήσουμε ξανά και μείνουμε στα λόγια θα είμαστε συνεργοί σας.

Πήραμε αυτή την δύσκολη και επίπονη απόφαση , όχι μόνο για μας, αλλά κυρίως για τους νεαρότερους εξ ημών και για την επόμενη γενιά για την οποία σήμερα πανηγυρίζετε, όπως κάποιοι άλλοι πανηγύρισαν παλαιότερα , αλλά δεν έκαναν τίποτα για να μετουσιώσουν τους πανηγυρισμούς σε επί της ουσίας εξέλιξη και αντιπροσώπευση στο υψηλότερο επίπεδο, στον καθρέφτη του αθλήματος , στην εθνική ομάδα των ανδρών.

Από λόγια και φωτογραφίες χορτάσαμε. Ζητάμε έργα και κυρίως ενδιαφέρον. Απαιτούμε να μην μας εμπαίζουν όσοι διοικούν το άθλημα , το οποίο στηρίζετε στο δικό μας ιδρώτα και η ύπαρξη του εξαρτάται από την δική μας επίδοση που προϋποθέτει την απόλυτη αφοσίωση στην προετοιμασία και στην προπόνηση. Όχι στα οδοιπορικά, στο φαγητό , στην διαβίωση και στην επιβίωση. Σκέψεις που μας βασανίζουν και οι διοικούντες έχουν βάλει στην καθημερινότητά μας εδώ και δυο σεζόν.

ΔΕΝ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕ, ΑΠΛΩΣ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΟ! ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΑΣ!

Με απόλυτο σεβασμό στην Εθνική Ομάδα και απόλυτη συναίσθηση ευθύνης , οι Έλληνες Διεθνείς Πετοσφαιριστές:

Νίκος Ρουμελιώτης

Βασίλης Κουρνέτας

Ηλίας Λάππας

Νίκος Σμαραγδής

Γιώργος Στεφάνου

Αχιλλέας Παπαδημητρίου

Θεόκλητος Καρυπίδης

Κώστας Προύσαλης

Ανδρέας Φράγκος

Γιώργος Πετρέας

Παναγιώτης Πελεκούδας

Δημήτρης Χατζηηλιάδης

Μιχάλης Σαρικεϊσογλου

Άκης Ασπιώτης»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γράψτε ελεύθερα την άποψή σας!
stavrosalatas@gmail.com

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...