Η οικοδέσποινα Σλοβενία περιμένει στο 38ο Ευρωμπάσκετ την εθνική μας ομάδα, η οποία με την καθοδήγηση του νέου και φιλόδοξου Αντρέα Τρινκιέρι ονειρεύεται να βάλει τέλος στην ξηρασία των τελευταίων διοργανώσεων. Και έχει σοβαρούς λόγους για να το κάνει!
Η προετοιμασία της εθνικής ομάδας για το 38ο Ευρωμπάσκετ, το οποίο θα διεξαχθεί σε τέσσερις πόλεις της Σλοβενίας (4-22 Σεπτεμβρίου), ουσιαστικά ολοκληρώθηκε και το... Final Countdown για το τζάμπολ και τις μεγάλες μάχες (αρχικά) στο Κόπερ (α' φάση) και στη Λιουμπλιάνα άρχισε. Η 12άδα που θα ταξιδεύσει στη Σλοβενία διαθέτει ποιότητα, βάθος πάγκου και γενικώς η ανάγνωση των παικτών που την απαρτίζουν προκαλεί «αμήχανα χαμόγελα», όπως είπε αυθόρμητα σε πρόσφατη συνέντευξή του ο βόσνιος άσος των Μπρούκλιν Νετς, ο Μίρσα Τελέτοβιτς.
Μπορούν όμως οι παίκτες του Αντρέα Τρινκιέρι να βρουν το «ευρώ», που είπε ο Ιταλός ότι τους λείπει, για να γυρίσουν από την όμορφη πρωτεύουσα της Σλοβενίας «εκατομμυριούχοι»; Μπορεί αυτή η εθνική ομάδα να φανεί αντάξια των προσδοκιών και να επιστρέψει στις επιτυχίες; Μπορεί, και «ΤΑ ΝΕΑ» αναλύουν τους οκτώ λόγους που είναι ικανοί να οδηγήσουν την «επίσημη αγαπημένη» ξανά στην κορυφογραμμή της Ευρώπης!
1ΟΙ ΑΠΟΥΣΙΕΣ: Η εθνική ομάδα ξεκίνησε το εφετινό της ταξίδι από το Καρπενήσι, όπου έκανε το πρώτο στάδιο της προετοιμασίας της, δίχως τους Νικ Καλάθη, Κώστα Κούφο και Σοφοκλή Σχορτσιανίτη. Ειδικά η απουσία του πρώτου, σε μια Εθνική που διαθέτει λίγα σε αριθμό γκαρντ, είναι μεγάλη. Ωστόσο οι απουσίες σε άλλες ομάδες είναι μεγαλύτερες και πιο σημαντικές. Οι Ισπανία, Ρωσία, Γαλλία και Σερβία έχουν πολλά προβλήματα, γεγονός που ανοίγει δρόμους στην Εθνική.
2 ΟΙ ΠΟΛΛΕΣ ΑΠΟΤΥΧΙΕΣ: Τα χρόνια που έχουν περάσει από την τελευταία επιτυχία είναι πολλά για την Ελλάδα. Μετά το 2009 στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας, όπου κατακτήσαμε το χάλκινο μετάλλιο, η Εθνική μετράει μόνο προσδοκίες τις οποίες πήρε ο αέρας. Στο Μουντομπάσκετ 2010 αποχώρησε στη φάση των «16», στο Ευρωμπάσκετ 2011 η έκτη θέση... χρύσωσε το χάπι λόγω της πρόκρισης στο Προολυμπιακό, όμως εκεί ήρθε το 2012 η μεγαλύτερη αποτυχία της σύγχρονης ιστορίας της ομάδας. Τέταρτη αποτυχία δημιουργεί δύσπεπτο σερί και αυτό εξασφαλίζει την έλλειψη κάθε χαλαρότητας. Επιβάλλει κατάσταση συναγερμού στην ομάδα!
3 Η ΦΟΡΜΑ: Οι αγώνες προετοιμασίας, αλλά και η προηγούμενη σεζόν πιστοποιούν ότι πολλοί παίκτες είναι σε εξαιρετικά καλή κατάσταση. Ισως είναι η πρώτη φορά που η Εθνική πηγαίνει σε διοργάνωση μετρώντας τόσο πολλούς παίκτες σε φόρμα. Οι Ζήσης, Σλούκας, Παπανικολάου, Μπράμος, Πρίντεζης, Μαυροκεφαλίδης, Περπέρογλου και Σπανούλης προέρχονται από εξαιρετική σεζόν. Ο Καϊμακόγλου και ο Φώτσης έχουν σωστή νοοτροπία, είναι μαχητές, και ο Τρινκιέρι γνωρίζει τι μπορεί να περιμένει από αυτούς, ενώ ο Μπουρούσης έχει την ποιότητα να αποδώσει σε υψηλά επίπεδα.
4 Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ: Η Εθνική διαθέτει τη μεγαλύτερη ηγετική φυσιογνωμία και, μαζί με τον Τόνι Πάρκερ (Γαλλία), τον πιο σημαντικό και ποιοτικό πόιντ γκαρντ της διοργάνωσης. Οταν είναι στο παρκέ ο Βασίλης Σπανούλης, ο οποίος σταθερά κυμαίνεται στις +6 ασίστ σε κάθε αγώνα, λόγω της επιθετικότητας που τον διακρίνει προσφέρει στους συμπαίκτες του μερικά επιπλέον εκατοστά απόστασης από τους αντιπάλους τους, ικανά για να δράσουν υπό καλύτερες προϋποθέσεις. Με καλό τον Σπανούλη, όλη η ομάδα αλλάζει επίπεδο!
5 Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: Ο Αντρέα Τρινκιέρι τόσο στην Καντού όπου τον μάθαμε όσο και στα ματς προετοιμασίας έδειξε ότι έχει ιδέες, παίρνει ρίσκα και «συμμετέχει» στην εξέλιξη του παιχνιδιού. Ασκεί μεγαλύτερη επιρροή από τους δύο προκατόχους του στον αγώνα, αφού ο Καζλάουσκας στερείται ιδεών ενώ ο Ζούρος δεν ήταν τόσο τολμηρός για να τις υλοποιήσει.
6 ΤΟ ΣΚΟΡΑΡΙΣΜΑ: Αντίθετα με πολλές προηγούμενες ομάδες, αυτή η Εθνική έχει έφεση στο σκοράρισμα. Ακόμη και αν δεν βρίσκει πόντους στο ανοικτό γήπεδο, ή δεν ευστοχεί στα τρίποντα, ανεβάζει ψηλά το σκορ. Αυτό έχει να κάνει με το Νο 3 αλλά και με την ικανότητα πολλών παικτών να τελειώνουν φάσεις αλλά και να τις δημιουργούν μόνοι τους.
7 Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ: Στις ηλικίες λίγο πριν από τα πρώτα -άντα θεωρείται ότι οι παίκτες βγάζουν τον καλύτερο εαυτό τους. Στα 28-29 έχουν γράψει χιλιόμετρα στα γήπεδα, ξέρουν να διαχειριστούν την κόπωση και τη ροή του αγώνα, γνωρίζουν τα δυνατά σημεία τους, ξέρουν τις αδυναμίες τους και πώς να τις κρύψουν. Ε, ο μέσος όρος ηλικίας της ομάδας είναι ακριβώς 28, με τους Φώτση και Σπανούλη να είναι του 1981 και του 1982, αντίστοιχα, τους Παπανικολάου, Σλούκα (1990) και Καββάδα (1991) της επόμενης δεκαετίας και τους υπόλοιπους ανάμεσα στο 1983 και στο 1985!
8 Η ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ: Για τους προαναφερθέντες λόγους αλλά και για πολλούς ακόμη η Εθνική χαρακτηρίζεται από όλη την Ευρώπη ένα από τα φαβορί για τα μετάλλια. Είναι ευτύχημα ότι ο προπονητής από την πρώτη στιγμή, αλλά και οι παίκτες στις συζητήσεις τους αποδέχονται τον τίτλο που τους έχουν προσδώσει. Γνωρίζουν ότι είναι στα φαβορί, αλλά ταυτόχρονα ξέρουν πως για να επιβεβαιώσουν τον τίτλο τους πρέπει να παλέψουν σκληρά για να βρουν, αλλά και για να προλάβουν να αρπάξουν από τους αντιπάλους τους εκείνο το πολυπόθητο «ευρώ», το οποίο με γλαφυρό τρόπο είπε ο Τρινκιέρι ότι τους λείπει για να γίνουν «εκατομμυριούχοι».