Θα ήταν άδικο να δώσουμε το «credit» της κατάκτησης του φετινού τίτλου στην ανυπαρξία των ανταγωνιστών του (βλ. ΑΕΚ, ΠΑΟΚ) ή στην κατάρρευση του Παναθηναϊκού, ο οποίος ούτως ή άλλως προέκυψε στην πορεία σαν διεκδικητής.
Η φετινή «επανάσταση» του Ολυμπιακού στηρίχτηκε σε καθαρά ποδοσφαιρικά επιτεύγματα και στην αρμονική συνεργασία του τρίπτυχου «διοίκηση-προπονητής-παίκτες». Μη σας ξενίζει η λέξη «επανάσταση», αν αναλογιστεί κανείς τη «μυθολογία» που έχει περιβάλλει τις κατακτήσεις των τίτλων από τους «ερυθρόλευκους» τα προηγούμενα 16 χρόνια». Οι φράσεις «πρωτάθλημα του Κόκκαλη», «πρωτάθλημα της Ριζούπολης» ή οτιδήποτε άλλο, είναι άλλωστε νωπές στη μνήμη όλων. Φέτος πάντως δεν έγινε έτσι!
Ο φετινός Ολυμπιακός ήταν ένα καλό παράδειγμα άψογης συνεργασίας παικτών, προπονητή και διοίκησης. Τόσο απλό και τόσο… σύνθετο!
Διοίκηση
Για να ξεκινήσουμε από τα… δύσκολα, διαιτητική εύνοια δεν υπήρξε φέτος για τον Ολυμπιακό. Η ενεργοποίηση του Σάββα Θεοδωρίδη μετά την ήττα από τον Αστέρα Τρίπολης απλά έδωσε τη συνηθισμένη-υπερβολική πάντως- δόση γκρίνιας και τις κορώνες του τύπου «ο Ολυμπιακός είναι η πιο αδικημένη ομάδα του πρωταθλήματος», οι οποίες ακούστηκαν κατά κόρον από τον αντιπρόεδρο της ΠΑΕ.
Απλά αναλογιστείτε το τι θα είχε γίνει άλλες χρονιές με το αντικανονικό γκολ του ΟΦΗ στο 2-2 του «Καραϊσκάκη» ή με το πέναλτι του Τοροσίδη στην Ξάνθη. Μην μπερδεύεστε με τις «κραυγές» των φιλικά στον Ολυμπιακό προσκείμενων ΜΜΕ και τους διαβόητους πια… «κύκλους», αλλά θυμηθείτε την επίσημη γραμμή της ΠΑΕ.
Τέλος, όσον αφορά στον Βαγγέλη Μαρινάκη φέτος, ο πρόεδρος του Ολυμπιακού διαχειρίστηκε με σύνεση τις αγωνιστικές κρίσεις που πέρασε η ομάδα επιδεικνύοντας…αξιοζήλευτη εμπιστοσύνη σε παίκτες και –κυρίως- στο τεχνικό τιμ.
Προπονητής
Εκ των υστέρων, ο Ερνέστο Βαλβέρδε στη διαχείριση κάποιων αγώνων στον… κακό Ιανουάριο του Ολυμπιακού ή σε κάποια άλλα ματς μεμονωμένα (με ΑΕΚ στον πρώτο γύρο, πρόσφατα με την Κέρκυρα), θα μπορούσε να τα είχε πάει καλύτερα.
Το ζήτημα είναι πως ο Ισπανός τεχνικός αξιοποίησε το υλικό με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και η διοίκηση τον ικανοποίησε, αλλά παράλληλα τον προστάτευσε. Διαχειρίστηκε το πρόβλημα… Κοστάντσο, τον απάλλαξε από παίκτες που δεν μπορούσε (ή δεν ήθελε) να αξιοποιήσει, όπως ο Μήτρογλου, ο Χαβίτο, ο Κάταϊ, ο Γκρμπιτς και ο αδικημένος ίσως Ζαραδούκας.
Τέλος, τον προστάτευσε ακόμα και στην περίπτωση Γέστε, ο οποίος ήταν επιλογή του Βαλβέρδε, κάνοντας τον να καταλάβει ότι η παρουσία του Βάσκου μέσου ήταν τουλάχιστον επουσιώδης, ενώ οι εμφανίσεις είχαν αρχίσει να γίνονται θέμα και στα αποδυτήρια…
Εξαιρετικός λοιπόν για το πρωτάθλημα μας τεχνικός ο Βαλβέρδε, αλλά δίχως τη συμπαράσταση της διοίκησης και την άριστη συνεργασία τους, τα πράγματα ίσως είχαν εξελιχθεί αλλιώς.
Παίκτες
Ο 35χρονος Ιμπαγάσα σε 16 συμμετοχές έδωσε τις περισσότερες ασίστ στο πρωτάθλημα (7), ο Μανιάτης αποκτήθηκε για «μπακ απ» του Τοροσίδη και έγινε ο βασικός και αναντικατάστατος αμυντικός χαφ, ακόμα και ο Πάντελιτς προτού τραυματιστεί, έβαλε 10 γκολ!
Θα μπορούσαμε να γράψουμε και για την ωρίμανση του Αβραάμ, τα γκολ των Τζιμπούρ και Μιραλάς, την υπερ-χρησιμότητα του Ορμπάιθ, αλλά όλες αυτές οι ατομικές ιστορίες συνέθεσαν ένα καταπληκτικό παζλ!
Με ελάχιστες εξαιρέσεις, ο Βαλβέρδε πήρε από τους παίκτες του το 100%, κάνοντας τον ίδιο και αυτούς ευτυχισμένους! Τέτοια αξιοποίηση έμψυχου δυναμικού σε ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό, αν μη τι άλλο, είχαμε χρόνια να δούμε στην Ελλάδα και αυτό πιστώνεται και στον προπονητή αλλά και στους παίκτες που ανταποκρίθηκαν εξαιρετικά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ελεύθερα την άποψή σας!
stavrosalatas@gmail.com