Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

Ηταν το Μουντιάλ των ομάδων και όχι των αστέρων !


Οπως και άλλοι διακεκριμένοι προπονητές ποδοσφαίρου,ο γάλλος τεχνικός της Αρσεναλ κ. Αρσέν Βενγκέρ(στη φωτογραφία, με τη μουντιαλική διαπίστευσή του) μετέβη στη Νότια Αφρική για να παρακολουθήσει τους αγώνες του 19ου Παγκοσμίου Κυπέλλου (11 Ιουνίου- 11 Ιουλίου 2010).Ο αλσατός προπονητής που είναι στην τεχνική ηγεσία της αγγλικής ομάδας από τον Σεπτέμβριο του 1996 και έχει κατακτήσει με τους Κανονιέρηδες τρεις φορές το πρωτάθλημα
στην Πρέμιερσιπ (1998, 2002,2004) και τέσσερις φορές το Κύπελλο Αγγλίας (1998, 2002, 2003,2005) συνεργάστηκε στη διάρκεια του Μουντιάλ με το τηλεοπτικό δίκτυο Εurosport σχολιάζοντας τα ματς.Σύνθεση αυτών των σχολίων του κ.Βενγκέρ αποτελεί το κείμενο που ακολουθεί και στο οποίο συμπυκνώνονται διαπιστώσεις,εκτιμήσεις και προτάσεις του γάλλου τεχνικού αναφορικά με τα αμιγώς αγωνιστικά ποδοσφαιρικά δρώμενα στα γήπεδα της Ν.Αφρικής.

Η τεχνική των ποδοσφαιριστών που μετείχαν στην τελική φάση του 19ου Παγκοσμίου Κυπέλλου ήταν σαφώς πιο βελτιωμένη σε μέσο όρο από ό,τι στις προηγούμενες διοργανώσεις. Αντιθέτως, ο τομέας που δεν με ενθουσίασε σχεδόν καθόλου ήταν η ομαδικότητα των 32 φιναλίστ.

Η αλήθεια είναι ότι σε ένα ποδοσφαιρικό Μουντιάλ προκειμένου να είσαι ανταγωνιστικός θα πρέπει να έχεις συμπαγή μεσαία γραμμή.

Ο χώρος στον οποίο κινούνται οι μέσοι είναι αυτός στον οποίο κρίνονται οι σημαντικότερες μάχες κάθε 90λέπτου. Για αυτόν τον λόγο άλλωστε οι περισσότεροι προπονητές έχουν θυσιάσει τον δεύτερο επιθετικό τους προκειμένου να ενισχύσουν το κέντρο. Τη γραμμή που αποτελεί τη γέφυρα μεταξύ άμυνας και επίθεσης, τη γραμμή από την οποία εξαρτάται τόσο η άμυνα και η πίεση προς τον αντίπαλο όσο, φυσικά, και η επίθεση.


 Φάση από τον τελικότου 19ου Μουντιάλ. Η καλοκουρδισμένη επίθεση της Ισπανίας δυσκολεύτηκε αφάνταστα να διασπάσει την άμυνα της Ολλανδίας, καθώς σύμφωνα με τον αλσατό προπονητή της Αρσεναλ κ. Αρσέν Βενγκέρ οι δύο φιναλίστ του Μουντιάλ 2010- σε αντίθεση με τις περισσότερες εθνικές ομάδες που μετείχαν στη διοργάνωση- στηρίχθηκαν στην ομαδικότητα. Στοιχείο που είναι αδύνατον να αναπτυχθεί σε τόσο μεγάλο βαθμό σε έναν μήνα προετοιμασίας, όπως λέει ο 61χρονος τεχνικός

1 Τι πλήρωσε η Αγγλία 

Το 4-4-2 με το οποίο παρατάχθηκε η Αγγλία στους αγώνες της είναι πλέον απαρχαιωμένο. Για να κερδίσεις αγώνες σε τόσο υψηλό επίπεδο, πρέπει να έχεις όσο το δυνατόν περισσότερους παίκτες στη μεσαία γραμμή. Γι΄ αυτό θεωρώ μεγάλο λάθος τη μη κλήση του Θίο Γουόλκοτ στην αποστολή που πήγε στη Νότια Αφρική. Πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή που θα μπορούσε να αλλάξει το παιχνίδι με την ταχύτητά του. Η Εθνική Αγγλίας έχει έναν καλό προπονητή, αλλά πλήρωσε την έλλειψη ομαδικότητας. Δεν υπήρχε καλό κλίμα, η αρχηγία άλλαξε χέρια τόσες φορές πριν από την έναρξη της διοργάνωσης, ενώ απουσίαζε και ένα εναλλακτικό πλάνο.

Δεν μπορεί να κατακτήσει το Μουντιάλ η Αγγλία περιμένοντας τα πάντα από τον Γουέιν Ρούνεϊ. Ούτε μπορεί να ελπίζει στο μέλλον αν αναλωθεί στο να αναζητήσει και άλλους Ρούνεϊ. Αυτό που πρέπει να κάνει η Εθνική Αγγλίας είναι ομάδα. Κάτι που ισχύει και για την Αργεντινή και για τη Βραζιλία, οι οποίες απογοήτευσαν επίσης.

2 Ομαδικότητα και ταλέντο
Το κοινό στοιχείο της παγκόσμιας πρωταθλήτριας Ισπανίας, της φιναλίστ Ολλανδίας και της Γερμανίας που τερμάτισε στην τρίτη θέση ήταν η ομαδικότητα. Αυτή δεν μπορεί να χτιστεί στον έναν μήνα που διαρκεί η προετοιμασία πριν από την έναρξη της διοργάνωσης, αλλά πολύ νωρίτερα. Ετσι οι ομάδες που στηρίχθηκαν στο σύνολό τους πέτυχαν, ενώ εκείνες που τα περίμεναν όλα από τους αστέρες τους απέτυχαν.

Αντιθέτως, κυρίως η Ισπανία και η Γερμανία έδειξαν ότι μπορούν να συνυπάρξουν η ομαδικότητα και το ταλέντο, καθώς είναι οι μοναδικές ομάδες που έμοιαζαν ικανές να σκοράρουν σε κάθε επίθεσή τους. Μου έκανε πολύ θετική εντύπωση το γεγονός ότι η Γερμανία επανέφερε την ντρίμπλα στο παιχνίδι της.

3 Η ανθρώπινη (μη) επαφή
Ενα καινούργιο στοιχείο με το οποίο θα πρέπει να μάθουν να ζουν και να συνυπάρχουν οι ομοσπονδιακοί προπονητές είναι η τεχνολογία. Και δεν αναφέρομαι στη χρήση της κατά τη διάρκεια των αγώνων. Είμαστε στην εποχή του Ιnternet και των κινητών τηλεφώνων που μπορούν να φέρουν κοντά ανθρώπους που ζουν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά ο ένας από τον άλλον, ωστόσο παρατήρησα ότι σε αρκετές ομάδες υπήρξαν εσωτερικά προβλήματα. Οι παίκτες δεν μπορούν να συνυπάρξουν για 40 ημέρες. Δεν μιλούν μεταξύ τους, δεν έχουν καμία επαφή. Και για αυτές τις κακές σχέσεις κάποια στιγμή έρχεται η ώρα του λογαριασμού.

Στην Αρσεναλ έχω αρκετούς ποδοσφαιριστές που είναι σκόρπιοι σε διάφορες εθνικές ομάδες. Πρόκειται για το νέο σύγχρονο πρόβλημα: δεν μπορούν να συνυπάρξουν για τόσο μεγάλο διάστημα άνθρωποι που δεν έχουν αναπτύξει μεταξύ τους κάποια, υποτυπώδη έστω, σχέση. Η αποξένωση μεταξύ των διεθνών ποδοσφαιριστών αποτέλεσε και την αχίλλειο πτέρνα των περισσότερων ομάδων που βρέθηκαν στη Νότια Αφρική.

ΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ (ΑΦΑΝΤΟΥΣ ΣΤΟ ΜΟΥΝΤΙΑΛ 2010) ΣΟΥΠΕΡΣΤΑΡ
Ζοζέ Μουρίνιο
(Ρεάλ Μαδρίτης) για τον
Κριστιάνο Ρονάλντο
«Δεν είναι δυνατόν να κατηγορηθεί για όλα τα δεινά της Πορτογαλίας ο Κριστιάνο Ρονάλντο (φωτογραφία).

Τουλάχιστον αυτή είναι η δική μου λογική. Ολοι μαζί νικάμε, ενώ όταν χάνουμε η ήττα είναι δική μου ευθύνη. Οπότε μπορεί να ξεκουραστεί τώρα ο Κριστιάνο και να απολαύσει τις διακοπές του χωρίς να νιώθει τύψεις για τον αποκλεισμό από την Ισπανία».

Αλεξ Φέργκιουσον
(Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) για τον Γουέιν Ρούνεϊ
«Δημιουργήθηκαν εσφαλμένα υπερβολικές προσδοκίες και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που περίμεναν ότι ο Γουέιν (φωτογραφία)θα αναδεικνυόταν καλύτερος παίκτης του τουρνουά οδηγώντας την Αγγλία στη δόξα. Μάλλον θα πρέπει να περιμένουν ακόμη τέσσερα χρόνια».

Λοράν Μπλαν
(Εθνική Γαλλίας) για τον
Φρανκ Ριμπερί
«Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να αγνοήσω τα όσα έγιναν στη Νότια Αφρική και τα οποία με στενοχώρησαν αφάνταστα.

Αυτό που χρειάζεται η ομάδα είναι περισσότερη πειθαρχία. Δεν ευθύνεται ο Ρεμπερί (φωτογραφία) ή κάποιος άλλος συγκεκριμένα για τον αποκλεισμό».

Πεπ Γκουαρντιόλα
(Μπαρτσελόνα) για τον
Λιονέλ Μέσι
«Ο Λιονέλ (φωτογραφία) είναι πάντα καλός. Απλώς ήταν άτυχος και δεν μπόρεσε να πανηγυρίσει κάποιο γκολ στη διοργάνωση. Ολο το παιχνίδι της Αργεντινής περνούσε από τα πόδια του και έδειξε ότι μπορεί να γίνει ο ηγέτης της εθνικής ομάδας της χώρας του».

Βιθέντε ντελ Μπόσκε
(Εθνική Ισπανίας) για Μέσι
και Ντιέγκο Φορλάν
«Εκτός από τους δικούς μου παίκτες θεωρώ ότι ο κορυφαίος του Παγκοσμίου Κυπέλλου ήταν ο Λιονέλ Μέσι. Σε κάθε ματς δημιουργούσε τουλάχιστον 20 ευκαιρίες για να σκοράρει η ομάδα του. Πρόκειται για πραγματικό φαινόμενο. Αφού δεν πήρε τη Χρυσή Μπάλα της διοργάνωσης κάποιος Ισπανός, θα έπρεπε να την πάρει ο Μέσι και όχι ο Φορλάν (φωτογραφία)».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γράψτε ελεύθερα την άποψή σας!
stavrosalatas@gmail.com

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...