Η συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής»:
Αυτή η περίοδος για τον Παναθηναϊκό, χωρίς πλέι οφ και φάιναλ φορ Euroleague, θα πρέπει να είναι εξαιρετικά βαρετή... «Ήμασταν κάκιστοι στο Τop16 και τώρα βιώνουμε τις συνέπειες. Ναι, είναι βαρετή αλλά δεν έχουμε άλλη επιλογή. Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού δεν είναι συνηθισμένοι σε τέτοιες καταστάσεις, αλλά δεν γίνεται κάθε χρόνο να απολαμβάνουμε δόξα και τίτλους. Πιστεύω, πάντως, ότι οι οπαδοί μας αντιλαμβάνονται ότι η ομάδα έχει κατακτήσει τα πάντα. Ότι έχει πετύχει ασύλληπτα πράγματα».
Τι θα απαντούσες στο απλοϊκό ερώτημα του μέσου φιλάθλου «τι έφταιξε και ο ΠΑΟ έχασε δύο στόχους»; «Οι τραυματισμοί έπαιξαν τεράστιο ρόλο. Μπορεί αυτό να μοιάζει με δικαιολογία, αλλά εμείς ξέρουμε ότι δεν είναι. Αγωνιστήκαμε χωρίς παίκτες-κλειδιά, ενώ ακόμη και όταν κάποιοι έπαιζαν, δεν ήταν 100% ο εαυτός τους. Οι προπονήσεις ήταν σκληρές, πάντα είχαμε κίνητρο, όλοι είχαν δίψα και ήταν πεινασμένοι για τίτλους. Μας γονάτισαν, όμως, οι τραυματισμοί. Και όταν συμβαίνει αυτό, τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως τα θέλεις, αποκτάς νευρικότητα, το ένα φέρνει το άλλο».
Ποιο είναι πιο ισχυρό συναίσθημα; Η κατάκτηση του περυσινού φάιναλ φορ ή η απώλεια του ευρωπαϊκού στόχου το 2008 και το 2010; «Και τα δύο είναι ισχυρά συναισθήματα. Πιο πολύ, όμως, θυμάσαι τις νίκες. Αν το δούμε και ορθολογιστικά, είναι αφύσικο να είσαι εσύ πάντοτε ο πρωταθλητής. Και άλλες ομάδες έχουν καλούς προπονητές, ικανούς παίκτες, υψηλά μπάτζετ. Τώρα έμεινε ένας τίτλος και θα τα δώσουμε όλα για να τον κατακτήσουμε».
Θεωρείς ότι στο φάιναλ φορ της Euroleague προκρίθηκαν οι καλύτερες ομάδες; «Η Παρτιζάν ήλθε στο ΟΑΚΑ και μας κέρδισε. Πήγε στο Τελ Αβίβ και νίκησε τη Μακάμπι. Της βγάζω το καπέλο για την πρόκριση στο φάιναλ φορ. Με πενιχρά οικονομικά μέσα, βρίσκει τον τρόπο να πρωταγωνιστεί κάθε χρόνο. Ο Ολυμπιακός έχει το μεγαλύτερο μπάτζετ στην Ευρώπη, πολλούς καλούς παίκτες, ικανό προπονητή. Η Μπαρτσελόνα είναι η καλύτερη ομάδα τα δύο τελευταία χρόνια και πιστεύω ότι θα κατακτήσει το τρόπαιο στο Παρίσι γιατί το αξίζει. Και η ΤΣΣΚΑ είναι ίσως η πιο σταθερή ομάδα, συμμετέχοντας σε οκτώ σερί φάιναλ φορ. Οπότε, πιστεύω ότι και οι τέσσερις ομάδες αξίζουν να βρίσκονται στο Παρίσι».
Οι περισσότεροι υποστηρίζουν ότι έπειτα από τόσο σοβαρή εγχείρηση στο γόνατο δεν είσαι αυτός που ήσουν αγωνιστικά. Τι λέει ο Σάρας για τον Σάρας; «Τίποτε! Ο Σάρας θέλει μόνο να είναι υγιής. Αισθάνομαι ότι μέρα με τη μέρα βελτιώνομαι. Ξέρω καλά ότι δεν θα μπορούσα να κάνω περισσότερα από όσα έκανα, ότι δούλεψα πολύ σκληρά για να επιστρέψω. Μάλιστα, με τον γυμναστή του Παναθηναϊκού Σάββα Αρώνη αστειευόμασταν ότι έχουμε καταντήσει αντρόγυνο»...
Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω, θα άλλαζες την απόφασή σου να περάσεις το κατώφλι του χειρουργείου σε κάπως... προχωρημένη ηλικία; «Ήταν η μόνη απόφαση. Δεν είχα άλλη επιλογή».
Θεωρείς ότι ο τραυματισμός σου και τα παρελκόμενα του επηρέασαν ως έναν βαθμό τις σχέσεις σου με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς; «Όχι, καθόλου. Η σχέση μου με τον Ζέλικο είναι εξαιρετική. Δουλεύουμε μαζί τρία χρόνια. Είναι λογικό να έχουμε διαφωνήσει κάποιες στιγμές, αλλά η σχέση μας είναι πάρα πολύ καλή. Όταν λειτουργείς υπό καθεστώς έντονης πίεσης, δεν είναι δυνατόν όλα να είναι ρόδινα. Ο λόγος που ήλθα στον Παναθηναϊκό ήταν ο Ομπράντοβιτς και εκείνη η απόφαση ήταν η καλύτερη που θα μπορούσα να πάρω».
Υπάρχουν στιγμές που έχεις «συλλάβει» τον εαυτό σου να μετανιώνει για την ανανέωση του συμβολαίου σου το περασμένο καλοκαίρι; «Όχι, δεν έχω μετανιώσει ούτε στιγμή. Το μόνο που θα ευχόμουν, αν μπορούσα να γυρίσω πίσω τον χρόνο, θα ήταν να επέστρεφα γρηγορότερα μετά τον τραυματισμό μου και να αισθανόμουν όπως τώρα».
Αν έπρεπε να διαλέξεις μεταξύ των ομάδων που αγάπησες, για την επόμενη χρονιά, ποια θα ήταν αυτή; Παναθηναϊκός, Μπαρτσελόνα, Μακάμπι ή κάτι άλλο; «Δεν ξέρω, θα δούμε. Πάντοτε λέω ότι θα ήθελα να παίζω σε μια ομάδα για την οποία θα έτρεφα αισθήματα. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις αισθήματα για αυτό που κάνεις ώστε να είσαι ευτυχισμένος. Να μην πηγαίνεις στην προπόνηση για δύο ώρες, να παίρνεις την επιταγή στο τέλος του μήνα και... finito la commedia (σ.σ.: ιταλική φράση που σημαίνει «η φαρσοκωμωδία έλαβε τέλος»). Μου αρέσει πολύ στον Παναθηναϊκό και αν ο σύλλογος με θέλει, θα συνεχίσω να παίζω εδώ. Αυτό για μένα αποτελεί προτεραιότητα».
Και όμως, θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι εφέτος δεν περνάς και τόσο καλά... «Αυτό είναι αδιανόητο. Μου αρέσει το σύστημα, η φιλοσοφία του προπονητή, η διαδικασία της προπόνησης, οι συμπαίκτες μου, όλα όσα συνδέονται με την ομάδα και το τεχνικό επιτελείο. Αυτά μετράνε σε έναν αθλητή, μικρές λεπτομέρειες της καθημερινότητάς σου».
Τι θα έλεγες να ανοίξουμε το κεφάλαιο «Ολυμπιακός»; Θα συμφωνούσες ότι ο συμπατριώτης σου Λίνας Κλέιζα αποτελεί τη σπουδαιότερη προσθήκη στο «ερυθρόλευκο» ρόστερ; «Γενικά πιστεύω ότι ο Ολυμπιακός έχει καλύτερη ομάδα εφέτος. Ο Τεόντοσιτς παίζει καλύτερα, ο Τσίλντρες έχει προσαρμοστεί στον ευρωπαϊκό τρόπο παιχνιδιού, ο Κλέιζα αποτελεί σημαντική προσθήκη γιατί 'ανοίγει' το γήπεδο για τους συμπαίκτες του. Εδώ και τρία χρόνια ο Ολυμπιακός είναι καλή ομάδα και δεν με εκπλήσσει η εφετινή εικόνα του. Προτού ξεκινήσει η περίοδος, πίστευα ότι θα ήταν μια ομάδα που θα ήταν δύσκολο να την κερδίσεις. Το ίδιο πιστεύω και τώρα. Ο Ολυμπιακός είναι πολύ πιο υπολογίσιμος εφέτος».
Ποια είναι η πεποίθησή σου για τα εφετινά πλέι οφ της Α1; «Όταν έχεις τόσους τραυματισμούς, είναι λογικό να υπάρχει ανησυχία. Εύχομαι τους δύο επόμενους μήνες να είμαστε όλοι υγιείς, να κάνουμε καλές προπονήσεις και είμαι σίγουρος ότι οι προπονητές μας έχουν την εμπειρία να μας ετοιμάσουν όσο το δυνατόν καλύτερα. Αν δεν προκύψουν άλλοι τραυματισμοί, ποντάρω πολύ στις πιθανότητές μας. Θεωρώ ότι έχουμε πολλές για να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα».
Όλοι γνωρίζουν τον αθλητή Γιασικεβίτσιους. Ποιος όμως γνωρίζει τον Σάρας ως άνθρωπο; Για ποιον λόγο είσαι τόσο απόμακρος; Θα έλεγα ότι σχεδόν αντιπαθείς τους δημοσιογράφους; «Δεν μου αρέσει να βρίσκομαι στον Τύπο. Έχω βαρεθεί τις συνεντεύξεις. Τα ίδια και τα ίδια. Όσο για την προσωπική μου ζωή, εδώ και 8-9 χρόνια πήρα την απόφαση να μην αναφέρομαι σε αυτήν και χαίρομαι για αυτή την απόφασή μου. Μου αρέσει να συναναστρέφομαι με άτομα που γουστάρω. Ποτέ στη ζωή μου δεν είχα πολλούς φίλους. Προτιμώ να έχω 10-15 φίλους, τους οποίους να εμπιστεύομαι και να είμαι ο εαυτός μου μαζί τους, παρά ένα εκατομμύριο. Διασκεδάζω τη ζωή μου, πηγαίνω στα μέρη που θέλω και με ικανοποιούν. Τη ζωή σου τη ζεις μια φορά και προσπαθώ να περνάω όσο καλύτερα γίνεται χωρίς, βέβαια, να αφήνω στην άκρη τις υποχρεώσεις μου, τη δουλειά μου».
Τι σε ξεκουράζει πνευματικά; «Το να βρίσκομαι ανάμεσα σε αγαπημένα πρόσωπα, να κάνω διακοπές, να ταξιδεύω και, φυσικά, να βρίσκομαι στο γήπεδο. Αυτό με ξεκουράζει απίστευτα. Για πολλούς από μας το γήπεδο είναι καταφύγιο. Όταν κάτι δεν πάει καλά, το μπάσκετ αποτελεί την καλύτερη διέξοδο».
Τι σε τρομάζει; «Με τρομάζουν τα προβλήματα υγείας των αγαπημένων μου προσώπων, ο θάνατος δικών μου ανθρώπων. Όλοι μας έχουμε χάσει σημαντικά άτομα και αυτό πάντοτε με τρομάζει».
Τι σε ενοχλεί στους ανθρώπους; «Με ενοχλεί να είναι ψεύτικοι. Με ενοχλεί όταν κάποιοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να σου τη φέρουν. Όλα είναι μέσα στη ζωή, βέβαια. Παθαίνεις και μαθαίνεις διαρκώς. Ώσπου να γεράσεις».
Ξέχνα για λίγο το μπάσκετ. Ποιο είναι το μεγαλύτερο όνειρό σου; Κάτι που θα σε ολοκλήρωνε ως άνθρωπο; «Τώρα που τα μεγαλύτερα μπασκετικά όνειρά μου έχουν εκπληρωθεί, θα ήθελα να κάνω οικογένεια. Δεν θα μπορούσα να ζητήσω κάτι άλλο, κάτι ανώτερο από αυτό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ελεύθερα την άποψή σας!
stavrosalatas@gmail.com